ศาลเจ้าโจวซือกง เป็นศาลเจ้าเก่าแก่ริมแม่น้ำเจ้าพระยา อายุ 200 ปี ย่านตลาดน้อย ที่เหมาะแก่การมากราบไหว้ ขอพร ในเรื่องโชคลาภ สุขภาพ ไม่เจ็บป่วย แข็งแรงตลอดทั้งปี อีกทั้งยังสามารถชมความสวยงามของศาลเจ้าได้ ลักษณะทางสถาปัตยกรรมของศาลเจ้าโจวซือ เป็นแบบปลายราชวงศ์ชิง (ค.ศ.๑๕๘๙-๑๙๑๑) เดิมสร้างด้วยไม้ทั้งหลัง ต่อมาได้เปลี่ยนเป็นก่ออิฐผสมไม้ แม้จะมีการซ่อมแซมหลายครั้งแต่ก็คงแบบอย่างเดิมไว้ได้อย่างดี หลังคาศาลเจ้าเป็นแบบซานเหมินติ่ง บริเวณบนสุดบนสันหลังคาประดับด้วยมังกรคู่ชูลูกแก้ว และหงส์คู่ชูดอกโบตั๋น มีการเปิดช่องหลังคาทั้งสองข้างให้เป็นพื้นที่โล่ง เพื่อให้แสงแดดส่องและลมเย็นเข้ามาในศาลเจ้า ประตูอาคารหลักมีสามประตู แตกต่างจากศาลเจ้าจีนแต้จิ๋วในพื้นที่เยาวราชทั่วไป ศาลเจ้าโจวซือกง เป็นศาลเจ้าที่มีเทพเจ้ามากมายให้มากราบไหว้ ขอพร ได้แก่ เทพเจ้าโจวซือกง พระหมอโจวซือกง มีใบหน้าสีน้ำตาลเข้ม เป็นเทพประธานประจำกลุ่มฮกเกี้ยน ซึ่งคนใหญ่นิยมมาขอพรสามอย่างคือ "สุขภาพ อยู่เย็นเป็นสุข โชคลาภ" ตามคติความเชื่อแบบจีน การกราบไหว้เทพในศาลเจ้า สามารถขอพรได้เลย ไม่จำเป็นต้องบนบาล โดยจะจำแนกเป็นเรื่องๆ ไป พระหมอโจวซือกง เป็นเทพที่มีตัวตนเกิดในสมัยราชวงศ์ซ่ง เมื่อท่านอุปสมบทเป็นสามเณร ได้ธุดงค์และถวายตัวเป็นศิษย์ของหลวงพ่อหมิงกงฉานซือ รักษาผู้เจ็บป่วยทุกข์ยาก และเผยแพร่ธรรมะ ชื่อเสียงของท่านเป็นที่กล่าวขานว่าที่ใดประสบภัยพิบัติ นิมนต์ท่านช่วยปัดเป่าขจัดภัยต่างๆได้ พระสังกัจจายน์ ซึ่งเป็นพระอรหันต์ ผู้ทรงนำมาซึ่ง ความอุดมสมบูรณ์ โชค ลาภ นั้น เชื่อว่า ผู้ใดบูชา ย่อมเป็นมหามงคลอุดมด้วย ปัญญา ลาภ ยศ ความเจริญรุ่งเรือง ด้านหลังประดิษฐานพระประธาน 3 องค์ คือ พระศรีศากยมุนีพุทธเจ้าหรือพระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน พระอมิตาภพุทธเจ้า และ พระไภษัชยคุรุไวฑูรย์พุทธเจ้าซึ่งเป็นพระพุทธเจ้าในอดีต เจ้าแม่กวนอิมมหาโพธิสัตว์ ผู้ทรงมีพระเมตตากราบไหว้ขอพรใดๆ หากตั้งมั่นในความดี ต่างก็สำเร็จทุกประการ เจ้าแม่ลิ้มกอเหนี่ยว ใครที่บนบานศาลกล่าวสิ่งใด ต่างก็สำเร็จสมหวังไปตาม ๆ กัน ด้านข้างๆ เป็นองค์ไฉซิ้งเอี้ย เป็นเทพเจ้าของจีนที่ให้คุณทางด้านเงินทอง และโชคลาภ (เทพเจ้าแห่งโชคลาภ) อีกทั้งยังมีเจ้าพ่อกวนอู เจ้าพ่อเสือ เทพเจ้า 36 องค์ เทพเจ้าฟ้าดิน ตี่จู้เอียะ ฯลฯ ให้ได้มากราบไหว้กัน ศาลเจ้าโจวซือกง (วัดซุนเล่งยี่) เป็นศาลเจ้าเก่าแก่ของชาวจีนฮกเกี้ยนที่ตลาดน้อย อายุกว่า 200 ปี สร้างในปี พ.ศ.2347 สมัยรัชกาลที่1 โดยเศรษฐีชาวจีนฮกเกี้ยน ที่เข้ามาพึ่งพิงพระบรมโพธิสมภารเปิดโรงเผาถ่าน ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ย่านตลาดน้อย ตอนนั้นเขานำเทพเจ้าที่นับถือมาจากเมืองจีน จึงได้ตั้งศาลเจ้าให้ท่านประทับ เพื่อเป็นที่ประดิษฐานของเทพเจ้าโจวซือกง และเทพเจ้าองค์อื่น ๆ ที่ชาวจีนให้ความเคารพนับถือ