วัดเก่าแก่ ก่อสร้างด้วยอิฐถือปูนหลังคาทรงมะลิลา มีพระประทานเป็นปูนปั้นศิลป์แบบพม่าหน้าตัก 6 ศอก สูง 8 ศอก โดย หม่องส่า หรือ นายหม่อง วงศ์เครื่อง ชาวพม่าพ่อค้าไม้ สร้างถวาย ซึ่งในจังหวัดน่านเหลืออยู่แค่สองวัด ที่วัดหัวเวียงใต้ และวัดกู่คำ อำเภอเมืองน่าน กำแพงวัดอายุกว่า 160 ปีมีเป็นรูปพญานาค 2 ตัว เลื้อยอยู่บนกำแพง อดีตหน้าวัดเหมือนศูนย์การค้าหรือเมืองท่า เนื่องจากอยู่ใกล้น้ำน่าน ปัจจุบันเรียกท่าน้ำศรีน่านตามชื่อโรงเรียนสตรีศรีน่านที่อยู่ใกล้ๆ ในอดีตมีพ่อค้าจากอำเภอทุ่งช้าง ปัว ท่าวังผาจะทำแพไม้ใผ่บรรทุกสินค้าของป่า ล่องมาตามลำน้ำน่านมาขึ้นที่ท่าน้ำ นี้ เมื่อขายสินค้าหมดมาขายรวมถึงขายแพไม้ไผ่ด้วย ก็ซื้อของจำเป็นเดินกลับ ส่วนชาวอำเภอบ่อเกลือ จะนำเกลือบรรทุกวัวต่างม้าต่างมาขาย โดยใช้ใบตองห่อ เกลือเหมือนห่อข้าวต้มมัดทำเป็นท่อนกลม ยาวประมาน 1 ศอก ความโตขนาดท่อนแขน ค้าขายกันกันคึกคักที่บริเวณหน้าวัด วัดหัวเวียงใต้ จึงเป็นเสมือนย่านการค้า และที่พักแรมให้กับคนต่างถิ่นด้วยภายในวัดยังมี เจดีย์ก่อสร้างโดย นายวงศ์ ชายครอง พร้อมด้วยคณะศรัทธา ได้ทำการก่อสร้างพระธาตุ (เจดีย์ ) ขึ้น 1 องศ์ พระธาตุก่อด้วยอิฐถือปูน ฐานกว้าง 14 ศอก สูง 24 ศอก ภายในองศ์พระธาตุบรรจุพระบรมสารีริกธาตุของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ขนาดเท่าเมล็ดพันธุ์ผักกาด จำนวน 9 ดวง และศรัทธาต่างก็นำเอาของมีค่า เช่นแก้ว แหวน เงิน คำ เข้าบรรจุไว้ในองศ์พระธาตุด้วย