วัดพญาวัด เป็นวัดโบราณทางพุทธศาสนสถาน ผ่านกาลเวลาหลายยุคหลายสมัยจนถึงปัจจุบันพื้นที่ของวัดอยู่ภายในเขต “เวียงวัดพญาวัด” อันเป็นเวียงโบราณริมแม่น้ำน่านที่คงสร้างขึ้นก่อนการสร้างเมืองน่าน วัดพญาวัดคงสร้างพร้อมกันกับเวียงพญาวัดเมื่อกว่า 600 ปีมาแล้ว ชื่อวัดพญาวัดปรากฏในเอกสารประวัติศาสตร์บางฉบับ เช่น พงศาวดารล้านนาและพงศาวดารเมืองน่าน เป็นต้น แสดงถึงสถานภาพในความเป็นวัดและบทบาทของวัดต่อเนื่องโดยตลอดซึ่งสิ่งศักดิ์สิทธ์ภายในวัดจะมีพระธาตุจามเทวี เป็นเจติยสถานรูปสี่เหลี่ยม ก่อด้วยอิฐสอดิน ลักษณะสำคัญของเจดีย์องค์นี้คือ มีเรือนธาตะเป็นขั้นลดหลั่นขึ้นไป 5 ชั้น แต่ละชั้นแต่ละด้านก่อเป็นซุ้ม 3 ซุ้ม ภายในซุ้มประดิษฐานพระพุทธรูปยืน ส่วนยอดมีลักษณะคล้ายคลึงกับยอดเจดีย์ในศิลปะล้านช้างมีคุณค่ายิ่งต่อการศึกษาด้านศิลปกรรมและสถาปัตยกรรมภาคเหนือและยังมีพระเจ้าในโขง เป็นพระประธานในอุโบสถวัดพญาวัดมาแต่โบราณ เมื่อองค์พระชำรุดจึงได้มีการพอกปูนทับ มีลักษณะดังเช่นปัจจุบัน คำว่า “โขง” หมายถึง ซุ้ม ดังนั้น “พระเจ้าในโขง” จึงหมายถึง พระพุทธรูปที่ประดิษฐานอยู่ในซุ้มรวมไปถึงพระเจ้าฟ้า (พระเจ้าฝนแสนห่า) เป็นพระพุทธรูปไม้แกะสลักที่อยู่คู่กับวัดพญาวัดมาแต่โบราณ เมี่อปีใดฝนไม่ตกต้องตามฤดูกาล ชาวเมืองน่านจะอันเชิญไปสรงน้ำที่แม่น้ำน่านเพื่อให้ฝนตกต้องตามฤดูกาล จึงได้พระนามว่า “พระเจ้าฟ้า” ซึ่ง “ฟ้า” ในภาษาเหนือ แปลว่า ท้องฟ้า คือ ผู้ที่สามารถบันดาลให้ฝนตกหรือไม่ตก ก็ได้